Jak zaplanować, aby...

         Okazało się, że nie umiem planować. Chodzi o zobowiązania dziewiarskie. Jeszcze niedawno mogłam pochwalić się, że nie posiadam robótek rozpoczętych i odłożonych, albo raczej "zarzuconych". I tu zadziałało przysłowiowe "Nigdy nie mów Nigdy. Musiałam według planów mieć ukończony "piórkowy". No bo dzierga się szybko, wzór nie potrzebuje szczególnej uwagi,więc robótki przybywało, jak i spodziewalam się, aż...Dochodzę do wniosku, że to już pazdziernik na dworze sobie  dobrze się rozgościł, mąż wybiera się na konferencję do Krakowa, gdzie spotka się z córką, a ja niczego jej nie udziergałam. Więc sweter odkłada się jak najdalej, a ja nareszczie znajduję pomysł na realizację czterech motków dropsowej Limy w kolorze miodu i jednego w kolorze kawy z mlekiem. Tak długo nie mogłam ich wykorzystać, więc teraz musiałam dobrze sobie przy robótce posiedzieć, aby zdążyć na czas. Ale udało się. Komin i czapka już zapakowane i jutro dotrą do adresatki. 

      Ponieważ dominował kolor żółty nad brązem, musiałam pokombinować z ich połączeniem  Przy czapce postanowiłam się "dokształcić' i nauczyć  tego, o czym dawno już marzyłam , czyli dwukolorowego ściągacza, albo tak zwanej "Brioszki". Spodziewałam się wielkich trudności, ale z filmiku Zdzisławy wszystko staje się zrozumiałe. Reszta czapki też dziergana z rosyjskiego filmiku, gdzie  bardzo dostępnie wszystko przekazane. Nawet nie prułam, tylko zrobiłam najpierw próbkę sciągacza, aby dobrze obliczyć ilość początkowych oczek. Przy kominie improwizowałam, dziergałam warkocze (prawie jak w czapce)  i same prawe oczka. No i największą niespodziankę sprawił mi mój aparat fotograficzny, bo na pierwszych zdjęciach tak "przekłamał" kolory, że nie mogłam z tym się pogodzić. Ładny soczysty, miodowy kolor wyszedł blado i ubogo, i cały komplet wygladał nijako. Potem nawet wyszłam z robótką na dwór, bo nie mogłam  znieść tego fotograficznego "blefu".  No i zdjęcia na dworze przekazują już te prawdziwe kolory.

        
       Muszę przyznać, że bardzo lubię tą włóczkę. Po blokowaniu wyrób staje sie miękki,przytulny, no i będzie ciepły, bo to wełna  z alpaką. Bardzo się nadaje na czapki zimowe. I czapka, i komin ładnie się układają. Chyba będę musiała sobie też coś podonego udziergać . ( Tylko kiedy?)
    
          Po jednym z wypadów na miasto wracam wlaśnie z tym:

      Jakbym mało miała niezrealizowanych planów i zalegających motków? Ale stało się.

No  i nie mogłam ustać przed takim zakupem:

   Planowałam kupienie plastykowych agrafek i małych markerów, bo takie są potrzebne przy szydełkowaniu maskotek. Tu zaś skusiły mnie jeszcze druty pomocnicze do dziergania warkoczy. Ze wstydem muszę przyznać, że po raz pierwszy na tej czapce wypróbowałam je i nie wyobrażam , jak mogłam bez nich dziergać warkocze. Takie sobie niezaplanowane zakupy sprawiają wiele radości. Chyba nie jedna mnie zrozumie...
   A wybierając wśród książek sięgnęłam po jedną z polecanych na blogach ,czyli  "Powieść bez O" Judith W. Taschler. O ile jeden z wątków wydaje się bardzo banalnym i "oklepanym",no bo tyle już książek  opisuje "trójkąty"małżeńskie, to drugi wątek o zesłanych  dwudziestolatkach z Austrii do łagrów sowieckich, o ludzkim honorze i "najtrudniejszej i najwierniejszej " miłości staje się tym kołem ratunkowym dla całej powieści. Takie przynajmniej miałam wrażenie po przeczytaniu.
     Według prognozy meteorologicznej ma  byćw przyszły tygodniu prawdziwa złota jesień. Życzę wszystkim dobrego nastroju, udanych planów i ich realizacji.